انواع كاغذ : كاغذ هاي زبر و ضخيم و داراي بافت درشت مانند: گراف ضخيم، فيلي، پاستل را مي توان براي طراحي با زغال، گچ، پاستل و مداد شمعي به كار برد. كاغذ پاستل براي كار با مداد، زغال و پاستل مناسب است. كاغذ اشتنباخ با بافت زبر متوسط براي كار با مداد و زغال به كار مي رود.
كاغذهاي گلاسه براي طراحي با قلم فلزي و ماژيك مناسبند. كاغذ بوچر براي طراحي با مدادهاي نرم، مداد شمعي و زغال كاربرد دارد. كاغذهاي مكنده و ضخيم كه آب را به خود جذب مي كنند براي كار با آب مركب، آبرنگ و گواش مناسب هستند. ولي كاغذهاي خيلي نرم و داراي بافت متراكم و فشرده براي كار آبرنگ مناسب نيستند. كاغذهاي خيلي نرم مانند خشك كن عمل كرده نوك قلمو در حين حركت روي آنها گير مي كند.
کاغذهای مناسب برای مداد رنگی متنوعند. به جز کاغذهای صیقلی (کاغذ گلاسه)و کاغذهای خیلی زبر میتوان از هر کاغذی استفاده کرد، از کاغذهای بسیار مرغوب گرفته تا کاغذهای بستهبندی. کاغذهای مرغوب ضخیم هستند و بافت کاملا فشرده دارند.حتی کاغذهای رنگی، به ویژه کمرنگ نیز برای نقاشی با مدادرنگی بسیار مناسبند. بسته به درشتی بافت کاغذ و پرزهای آن، اثر هنری حالت متفاوتی به خود میگیرد .
کاغذهای نرم:این نوع کاغذها بدون بافت هستند، بنابراین برای تمرین نقاشی با آبرنگ بسیار مناسبند. بدیهی استف هر قدر کاغذ نرم تر باشد،آبرنگ پس از خشک شدن بر آن تیره تر به نظر میرسد. کاغذی که قدرت جذب بیش تر آب را دارد ، آبرنگ بر ان کمرنگ تر دیده می شود.پشت و روی کاغذها هم کمی با هم فرق دارند و کار روی هر طرف با طرف دیگر متفاوت است. استفاده از کاغذ نرم به صورت خشک یا تر نیز در چگونگی کار تاثیر دارد. نشان دادن جزئیات بر کاغذ نرم و خشک راحت تر است و از کاغذ نرم و مرطوب برای نشان دادن فضاهای دور یا مه گرفته استفاده میشود. منبع:Zemanz.con